Deze week staat er een schilderij te koop op Catawiki en Marktplaats dat toegeschreven wordt aan Marinus Heijnes. Wij hebben goede redenen te veronderstellen dat dit werk NIET door Marinus is geschilderd en dus een ‘nepper’ betreft.

UPDATE 18-10-2022: we hebben dit bij Catawiki gemeld en men heeft mij bevestigd de situatie te beoordelen. Op dit moment is het werk ook niet meer zichtbaar op de veilingsite.  

In dit artikel zullen we ons standpunt onderbouwen met argumenten.

Allereerst het onderwerp en de afbeelding. Afgebeeld wordt een sloot met waterlelies, aan de kanten een weelderige begroeiing en bomen en op de achtergrond een paarsachtig gekleurd bos. Je zou zeggen: typisch Heijnes, maar het tafereel is sterk afwijkend van wat we van Heijnes kennen. Het is niet typisch De Kaag of Brabant.

We zien verder een compositie die sterk afwijkt van de voor Heijnes gebruikelijke composities. Verder zien we een veel te bonte bloemenkant die enigszins Aziatisch over komt. Met ook nog narcissen op een uiterst onlogische plek. Heijnes schilderde altijd wat hij zag, dit lijkt een bont fantasiewerk. Heijnes kon geweldig goed diepte creëren in zijn werk, door afwisselend pasteus en schraal te schilderen. Op dit werk is die techniek niet gebruikt, waardoor het werk enigszins druk op ons over komt, zonder een duidelijke compositie.

Als we verder kijken vallen meer zaken op.

De afgebeelde waterlelies zijn niet zo sprekend als we van Heijnes kennen. Heijnes zette zijn lelies met mes en penseel in enkele streken neer, de bloemen op dit schilderij zijn geprutst en zwak geschilderd. De bladeren zijn vlak, hebben weinig kleur en structuur en wijken af van de ons bekende leliebladeren. Hieronder een detail uit het schilderij en daaronder een voorbeeld van een échte Heijnes waterlelie.

Er zijn details die uiteindelijk ons standpunt volledig bevestigen.

Het gehanteerde spieraam en doek is van een afmeting die Heijnes – voor zover wij weten – nooit gebruikte (90×120). Het spieraam is gemaakt van gelijmde delen, met daarop ook de signering van Heijnes. Het zou dus uit de tijd moeten zijn, want anders kan de signering van Heijnes er niet op staan.

Dit soort moderne spieraam, met daarop de ‘geprinte’ afmeting 120 en de dubbelgelijmde delen, heeft Heijnes nooit gebruikt. Wij hebben nog een van de laatste doeken van Heijnes in ons bezit, ook deze was van goede kwaliteit vurenhout. We vragen ons zelfs af of dubbelgelijmde spieramen voor 1963 überhaupt bestonden.

De signering op de achterkant is niet des Heijnes. Heijnes zette achterop meestal met een potlood M. Heijnes – De Kaag – Holland. Latere werken hebben ook zijn telefoonnummer.

Wij zien een afwijking in de signatuur. Niet alleen de plek (Heijnes signeert altijd tegen de onderrand) maar ook de letters wijken licht af. We hebben sterk de indruk dat de schilder wel goed naar de handtekening van Heijnes heeft gekeken. Hieronder de ‘valse’ en daaronder een echte signering.

De vraag dient zich aan wat de logica zou kunnen zijn. Werken van Marinus Heijnes krijgen doorgaans niet de hoofdprijs, zeker niet op veilingen als Catawiki. Wie zou zich de moeite getroosten een schilderij te voorzien van een valse signering van Marinus Heijnes? Wij kunnen het antwoord niet geven.

We hebben nog even gedacht dat het mogelijk om een andere M. Heijnes zou kunnen gaan. Heijnes heeft wel een kleinzoon die ook schildert, maar zijn stijl is anders en de door hem gehanteerde signering ook. Bovendien lijkt iemand toch echt de signering van Heijnes goed te hebben bekeken, alvorens dit werk te hebben behandeld.

Wij hebben onze mening gebaseerd op de foto’s van Catawiki. Wij hebben het schilderij niet in het echt gezien. Inmiddels hebben we contact opgenomen met Catawiki en hen van ons standpunt op de hoogte gesteld. We zouden graag het schilderij in het echt zien om ons te overtuigen. Tot die tijd adviseren we iedereen niet op dit schilderij te bieden omdat het mogelijk tot een teleurstelling zal leiden.