In Korte geschiedenis der Hollandsche schilderkunst: van af de Haagsche School tot op den tegenwoordigen tijd, Amsterdam, (1923) staat ook Heijnes in de catalogus vermeld en wel als volgt:

We weten eigenlijk maar weinig van de professionele activiteiten van Heijnes tussen 1910 en zijn eerste eigen expositie in 1929. Heijnes heeft, voor zover we weten, in die periode twee keer geëxposeerd in een groepstentoonstelling, in 1916 en 1917. Zijn oudste zoon Theodoor is in 1920 geboren, Rien in 1921. Aangezien Plasschaert zijn boek in 1923 uit geeft en melding maakt van “portretten van zijn kinderen” moet hij heel goed op de hoogte zijn geweest van de situatie bij Heijnes. Je kunt je er over verwonderen dat Heijnes blijkbaar voldoende status had om in deze catalogus te worden opgenomen.

De “studie van visschen” blijft Heijnes de rest van zijn loopbaan achtervolgen. Ook de latere catalogi nemen dit namelijk over van Plasschaert, terwijl hij in zijn leven toch ook heel wat andere, meer karakteristieke werken heeft gemaakt. Ons is slechts één schilderij bekend met een vissenstudie.